رهیافت بنیادین باستان شناسی در ارتقای سطح فرهنگی جامعه: تبیین راهکارهای پیوند کودکان (? نا ??)سال با میراث فرهنگی

هویّت به معنای بر خود آگاه بودن است و آگاهی از هویّت نیازی اساسی و ذاتی در هر فرد است. هویّت مبنای اجتماعی دارد و از خلال تعامل با دیگران تحقق می یابد. هویّتهای اجتماعی متعددند (مانند نژادی، مذهبی، قومی و...)، در میان هویّت های اجتماعی متعدد یک فرد,هویّت ملی از مهمترین آنهاست و باستان شناسی نیز در پی کشف و حفظ هویّت ملی است. برخی از پژوهشگران الگویی 3 مرحله ای را دربار? هویّت ملّی پیشنهاد می کنند: در مرحل? نخست، افرادی قرار می گیرند که بنا به علل گوناگون مانند بی-علاقه گی، بی توجّهی... نتوانسته اند بر مسائل ملّی، شناخت پیدا کنند یعنی این افراد دارای هویّت ملّی مبهمی هستند. شاخص مرحل? دوّم، بررسی و جستجو در هویّت ملّی فرد است که می تواند در پیِ تجربیّات مهم و معنی دار از طرف شخص آغاز شود و آگاهی از ملیّت را ضروری سازد. در پی این مرحله و به عنوان پی آمد آن، فرد می تواند به ادراکی عمیق تر و ارزش هایی صحیح تر از ملیّت خود برسد و به درونی سازی آن موفّق گردد که در واقع فرد در این مرحله به سطح هویّتِ متعهّد رسیده است. بدون تردید دست یابی یک فرد به هویّتِ متعهّد, ایده آل است و رسیدن به این ایده آل، جز با طی کردن مرحل? دوّم، امکان پذیر نخواهد بود. بهترین سنین برای شکل دهی این مرحله، اواسط دوران کودکی ـ یعنی سنین 10-6 سالگی ـ است. کودک در این سنین به توان فهم مسائل مربوط به هویّت ملّی دست می یابد. با برقراری پیوند درست میان کودک و میراث فرهنگی می توان زمینه های دست یابی به هویّتِ متعهّد را در کودکان فراهم ساخت. افزایش سنّ کودک که در پی آن توانمندی های ذهنی کودک بیشتر می شود، سهم قابل توجّهی را در دستیابی به این مهم به خود اختصاص می دهد. از دیدگاهی دیگر، پرورش جنبه های گوناگون رشد در کودک از مسائل مهمّی است که مورد توجّه بسیاری از دانشمندان علوم مختلف قرار گرفته است؛ باستان شناسی نیز می تواند در کنار سایر دانش ها، نقش به سزایی را در این میان ایفاء کند. با توجّه به این که هر مقول? هویّتی بر پای? تجربیّات شخص معنا می شود، می توان از باستان شناسی به عنوان ابزار یا رهیافتی بنیادین برای دست یابی به تجربیّات گوناگون فردی و غنی سازی و هدفمندسازیِ هر چه بیشتر این تجارب بهره گرفت که این خود، زمین? مناسبی را برای پرورش هرچه بیشتر ابعاد مختلف هوش چندگان? کودک (زبانی، جسمانی، اجتماعی و شناختی)، فراهم می سازد. در این پایان نامه راه-کارهایی در قالب چند طرح درس ارائه شده و چگونگی پیوند کودکان با میراث فرهنگی بیان شده است. آموزش ها و راه کارهای پیشنهادی، ویژ? سه گروه سنّی 6 سال، 7 و 8 سال و 9 و 10 سال است و دو جنس دختر و پسر، جداگانه مورد بررسی قرار گرفته اند.